تفاوت ضمایر ملکی با صفات ملکی در انگلیسی

فهم تفاوت‌های ضمایر و صفات ملکی در زبان انگلیسی اهمیت بسیاری دارد زیرا این دو نوع کلمه به طور مستقیم با مفهوم مالکیت و ارتباطات فردی در جملات درگیر هستند. در واقع، این تفاوت‌ها می‌توانند به دقت و وضوح انتقال اطلاعات کمک کنند.

اگر این دو نوع کلمه به درستی از هم تشخیص داده نشوند، ممکن است پیام شما مبهم یا نادرست به نظر برسد. از آنجا که زبان انگلیسی در بسیاری از مواقع به دقت در بیان وابستگی‌ها و روابط نیاز دارد، شناخت دقیق این تفاوت‌ها در نوشتار و گفتار می‌تواند مانع از اشتباهات رایج شود.

در این مقاله، قصد داریم به طور کامل و یک بار برای همیشه درباره تفاوت ضمایر ملکی با صفات ملکی در انگلیسی صحبت کنیم و تمام نکات مربوط به آن‌ها را بیان کنیم.

تعریف ضمایر ملکی (Possessive Pronouns)

برای درک بهتر تفاوت ضمایر ملکی با صفات ملکی در انگلیسی بهتر است ابتدا به توضیح ضمایر ملکی بپردازیم. ضمایر ملکی در زبان انگلیسی، کلماتی هستند که به منظور نشان دادن مالکیت یا تعلق به‌کار می‌روند.

این ضمایر به ‌طور کامل و مستقل در جمله استفاده می‌شوند و بر خلاف صفات ملکی که همیشه قبل از اسم می‌آیند، خودشان به تنهایی جایگزین اسم‌ها می‌شوند. 

برای درک بهتر، تصور کنید که به جای این ‌که یک اسم را دو بار در جمله تکرار کنید، از یک ضمیر ملکی استفاده کنید تا جمله ساده‌تر و کوتاه‌تر شود. به‌ عنوان مثال، در جمله

Raúl’s peace lilies were healthier than my peace lilies.

تکرار واژه peace lilies نه‌تنها نیازمند فضای بیشتری است بلکه کمی نیز اضافی به نظر می‌آید. حالا اگر این جمله را با استفاده از ضمیر ملکی بنویسیم

 Raúl’s peace lilies were healthier than mine.

می‌بینیم که جمله هم از نظر ساختاری روان‌تر و هم از نظر معنایی دقیق‌تر شده است.

ضمایر ملکی به‌ طور خاص، شامل کلماتی مانند

Mine

Yours

Hers

His

Ours

Theirs

این ضمایر فقط به‌تنهایی در جمله قرار می‌گیرند و هیچ اسمی بعد از آن‌ها نمی‌آید. این ویژگی دقیقا نقطه تمایز آن‌ها از صفات ملکی است که همیشه قبل از اسم قرار می‌گیرند.

نکته مهم: حالا که با ضمایر ملکی به خوبی آشنا شدید، لازم است که مقاله گرامر ضمایر ملکی را هم برای درک بهتر تفاوت های این دو گرامر بخوانید!!

تعریف صفات ملکی (Possessive Adjectives)

در ادامه توضیح تفاوت ضمایر ملکی با صفات ملکی در انگلیسی به توضیح صفات ملکی می‌پردازیم. صفات ملکی در زبان انگلیسی به کلماتی گفته می‌شود که برای نشان دادن مالکیت یا تعلق به‌کار می‌روند. این صفات معمولا قبل از اسم‌ها قرار می‌گیرند و وظیفه دارند که مشخص کنند چه چیزی متعلق به چه کسی است. 

برخلاف برخی زبان‌ها که مالکیت را با اضافه کردن s به اسم‌ها نشان می‌دهند، در زبان انگلیسی این وظیفه به عهده صفات ملکی است که قبل از اسم می‌آیند.

به ‌عنوان مثال، در جمله My car is very old کلمه my به وضوح نشان می‌دهد که این ماشین متعلق به گوینده است.

صفات ملکی شامل کلماتی مانند

 my

your

his

her

its

our

their

هستند که در جملات مختلف برای بیان مالکیت استفاده می‌شوند. در جملات My pen is black یا Their homework is on the table، این صفات قبل از اسم‌ها می‌آیند و مالکیت را نشان می‌دهند.

نکته جالب این است که صفات ملکی همیشه با صاحب مورد نظر همخوانی دارند و نه با شی متعلق. برای مثال، در جمله Our dog is black  کلمه our به مالکیت گروهی اشاره دارد و نه به رنگ سگ!

در استفاده از صفات ملکی هیچ‌گاه نیازی به اضافه کردن s به صفت نیست، حتی اگر اسم‌های بعد از آن‌ها جمع باشند.

به این ترتیب، جمله Our cars are expensive صحیح است، در حالی که جمله Ours cars are expensive اشتباه خواهد بود.

این ویژگی زبان انگلیسی باعث می‌شود که فهم مالکیت ساده و واضح باشد، زیرا هیچ پیچیدگی اضافی در نحو جمله وجود ندارد.

نکته مهم: حالا که با ضمایر ملکی به خوبی آشنا شدید، لازم است که مقاله گرامر صفات ملکی را هم برای درک بهتر ضمایر ملکی بخوانید!!

تفاوت ضمایر ملکی با صفات ملکی در انگلیسی 

مهم‌ترین تفاوت ضمایر ملکی با صفات ملکی در انگلیسی را در ادامه مشاهده می‌کنید:

تفاوت در نقش دستوری

صفات ملکی کلماتی هستند که قبل از یک اسم قرار می‌گیرند و به آن اسم مالکیت می‌دهند. برای مثال، در جمله My book is on the table، کلمه my یک صفت ملکی است که نشان می‌دهد کتاب متعلق به من است.

در مقابل، ضمایر ملکی جایگزین یک اسم در جمله می‌شوند و نیازی به اسم پس از خود ندارند. 

به عنوان مثال، در جمله  The book is mine، کلمه mine به جای my book آمده است و بدون نیاز به اسم، مالکیت را نشان می‌دهد. در واقع، ضمایر ملکی نقش اسم را بازی می‌کنند و می‌توانند به تنهایی در جمله ظاهر شوند.

تفاوت در جایگاه در جمله

صفات ملکی همیشه باید قبل از اسم بیایند و معمولا با آن اسم همخوانی دارند؛ یعنی اگر اسم مفرد باشد، صفت ملکی هم باید مفرد باشد، و اگر اسم جمع باشد، صفت ملکی هم جمع می‌شود.

به عنوان مثال، Our dogs are friendly یا Their house is big. اما ضمایر ملکی می‌توانند به تنهایی و بدون نیاز به اسم ظاهر شوند و هیچ تغییری در فرم آنها برای تطابق با اسم صورت نمی‌گیرد. برای مثال،

 This book is yours یا The decision is ours.

اشتباهات استفاده کردن از صفات ملکی به جای ضمایر ملکی

یکی از اشتباهات رایج در استفاده از این دو، اشتباه گرفتن آنها است. بسیاری از افراد ممکن است به اشتباه کلمات مانند my، your یا his را به جای ضمیر ملکی به کار ببرند.

برای مثال، در جمله This pen is mine، نباید گفت This pen is my زیرا my یک صفت ملکی است که نیاز به اسم دارد، در حالی که mine یک ضمیر ملکی است که نیازی به اسم ندارد.

اشتباه در استفاده از it’s به جای  its

یکی دیگر از اشتباهات شایع استفاده نادرست از it’s به جای its در مواردی است که its به معنای مالکیت است. به عنوان مثال، The dog wagged it’s tail غلط است و باید The dog wagged its tail گفته شود. در اینجا، its  مالکیت را نشان می‌دهد و هیچگاه نباید آن را با it’s که به معنای it is یا it has است اشتباه گرفت.

تفاوت در استفاده در جملات

به طور کلی، صفات ملکی زمانی استفاده می‌شوند که بخواهیم در مورد چیزی صحبت کنیم که متعلق به کسی است و آن چیزی که متعلق به اوست هنوز به طور مستقیم ذکر نشده است. به عنوان مثال، در جمله Her car is fast، صفت her قبل از car آمده است و نشان می‌دهد که car متعلق به او است. 

در مقابل، ضمایر ملکی زمانی استفاده می‌شوند که مالکیت چیزی به وضوح در جمله بیان شده است و دیگر نیازی به تکرار اسم نیست. به عنوان مثال، This car is hers که در اینجا hers به جای her car قرار گرفته است.

همچنین اگر علاقمند به یادگیری زبان انگلیسی به صورت اصولی و حرفه ای هستید و به دنبال محیط آموزشی حرفه ای و معتبر می گردید، ما به شما آموزشگاه سفیر مشهد را پیشنهاد می کنیم.

سخن نهایی

درک دقیق تفاوت ضمایر ملکی با صفات ملکی در انگلیسی نه تنها از اشتباهات رایج جلوگیری می‌کند، بلکه به شما کمک می‌کند تا جمله‌هایتان روان‌تر و دقیق‌تر شوند.

به یاد داشته باشید که صفات ملکی قبل از اسم می‌آیند و آن را توصیف می‌کنند، در حالی که ضمایر ملکی جایگزین اسم می‌شوند و به تنهایی می‌توانند معنای مالکیت را انتقال دهند.